سیچلاید سفید در حقیقت از دسته ی سیچلایدهای گورخری است. رنگ این ماهی به طور کامل سفید است و خط هایی که بر روی بدن سیچلاید گورخری وجود دارد بر روی بدن این ماهی وجود ندارد.

زیستگاه سیچلاید گورخری بخش های مرکزی قاره ی آمریکا است.این ماهی دارای خط های سیاه راه راه بر روی بدنی خاکستری است.باله ها نیز رنگ متمایل به سبز دارند.ماهی ماده دارای رنگ نارنجی در قسمت زیرین شکم و باله ی پشتی است.ماهی نر در مقایسه با ماهی ماده بزرگتر است.همچنین رنگ آمیزی ماهی ماده زیباتر از ماهی نر است و نیز ماهی نر دارای پیشانی گودتر و باله های بلندتری نسبت به ماهی ماده است.هر چه سن ماهی نر بیشتر شود رشد غده ای گوشتی بر روی سر ماهی نمایان تر می شود.نوع دیگری از سیچلاید گورخری، سیچلاید زال یا صورتی می باشد.

سیچلاید گورخری گزینه ی خوبی برای نگهداری در آکواریوم های اجتماعی نمی باشد.چرا که این ماهی خلق و خوی پرخاشگرانه ای دارد.این ماهی به آکواریومی با حداقل حجم 114 لیتر نیاز دارد.برای چیدمان دکور آکواریوم این ماهی باید از تخته سنگ استفاده شود و همچنین مکان هایی برای پنهان شدن ماهی در آکواریوم در نظر گرفته شود.استفاده از گیاهان شناور بر روی سطح آب فضایی طبیعی را برای این ماهی ایجاد می کند.دمای 20 تا 5/22 درجه ی سانتی گراد و پی هاش 5/6 تا 8 برای این ماهی مناسب است.

سیچلاید گورخری در حفره هایی که در کف آکواریوم ایجاد می کند تخمریزی می نماید.در زمان جفتگیری دمای آب باید بین 5/23 تا 26 درجه ی سانتی گراد باشد.سیچلاید گورخری به راحتی می تواند به صورت گروهی عمل مراقبت از تخم ها را انجام دهد.برای مثال دو جفت ماهی نر و ماده این کار را با یکدیگر انجام می دهند.

سیچلاید گورخری ماهی ای تقریبا" همه چیز خوار است و می توان آن را با انواع غذاهای آماده و منجمد مانند کرم خونی منجمد یا خشک و سایر غذاهای خشک تغذیه نمود.

سیچلاید گورخری به علت خوی پرخاشگری که دارد تنها با ماهی های پرخاشگر هم اندازه ی خود سازگاری دارد.مانند لوچ ها و سیچلاید های آمریکای جنوبی.