MAHIMAN

سیچلاید هاپلو از دسته سیچلایدهای آفریقایی است که در مناطق ساحلی دریاچه ی ویکتوریا یافت می شود. این ماهی معمولا" آب های کم سطح را برای زندگی خود انتخاب می کند. مکان هایی که در آن ها تخته سنگ و گیاه و شاخه های نی یافت می شود. سیچلاید هاپلو در گروه های شش تا هفت تایی شامل یک ماهی نر و پنج یا شش ماهی ماده زندگی می کنند.

سیچلاید هاپلو در کل ماهی نیمه پرخاشگری است. اما ماهی های اطراف این ماهی نیز در خلق و خوی او تاثیر دارند. سیچلاید هاپلو به راحتی به ماهی های کوچک تر از خود صدمه وارد می کند و همچنین از جانب سیچلایدهای بزرگتر از خود نیز مورد حمله قرار می گیرد. آکواریومی پوشیده با سنگ های ریز شنی و دارای تخته سنگ های متعدد برای این ماهی مناسب است. وجود تخته سنگ فضاهایی را برای پنهان شدن ماهی و قلمروطلبی او فراهم می کند. قرار دادن گیاهان مقاوم در آکواریوم این ماهی توصیه می شود. زیرا وجود گیاه در سلامتی و شادابی این ماهی تاثیر خواهد داشت. دمای 23 تا 27.5 درجه ی سانتی گراد و پی هاش 7.2 تا 8.6 برای این ماهی مناسب است.

سیچلاید هاپلو مانند اکثر سیچلایدها موجودی همه چیزخوار است و می توان آن را با انواع غذاها مانند حشرات، کرم ها و سایر غذاهای خشک و منجمد تغذیه نمود.

نگهداری این ماهی با سایر هم نوعانش بهترین انتخاب است. همچنین می توان سیچلاید هاپلو را با سایر سیچلایدهای آفریقایی هم اندازه نگهداری نمود.

سیچلاید دریاچه ویکتوریا

سیچلاید جوئل یا جوئل فیش از جمله سیچلایدهای آفریقایی است که تکثیر آن نسبتا" آسان است. این ماهی بر خلاف اکثر سیچلایدهای آفریقایی، دهان پرور نیست و لاروها را در درون دهان خود نگهداری نمی کند.

آکواریومی که برای تولید مثل این ماهی در نظر گرفته می شود باید دارای مشخصات زیر باشد:

آکواریوم خالی از سنگ در کف باشد.

یک عدد کوزه ی سفالی درون آن قرار بگیرد.

از فیلترهای اسفنجی با فشار هوای پایین برای تصفیه ی آب استفاده شود.

تشخیص جنسیت در سیچلاید جوئل کار دشواری است و معمولا" نر ها در گروه مشخص می شوند. اما با این وجود ماهیان ماده شکم بزرگتری نسبت به ماهی نر دارند و همچنین شکستگی بر روی سر ماهی نر بیشتر از ماهی ماده است.

برای شروع ابتدا ماهی نر را به آکواریوم معرفی کنید و او را به تنهایی در آکواریوم تولید مثل رها کنید. پس از دو روز ماهی ماده را در کنار ماهی نر قرار دهید. در صورتی که ماهی ماده نیز در این دو روز تنها بوده باشد جفتگیری آسان تر صورت می پذیرد. پس از قرار گرفتن جفت ماهی در کنار هم، در صورت آماده بودن ماهی ها، تخمریزی انجام می گیرد. ماهی ماده درون کوزه ی سفالی تخمریزی کرده و ماهی نر تخم ها را بارور می کند. در صورتی که ماهی ها احساس امنیت نسبت به مکان اولیه ی تخمریزی نداشته باشند، تخم ها را با دهان خود به مکانی دیگر منتقل می کنند. کمتر دیده شده است که ماهیان جوئل پس از نخمریزی به تخم های خود صدمه وارد کنند یا آن ها را بخورند. تخم ها بسیار ریز هستند و در ابتدا رنگ روشنی دارند. پس از گذشت ۲ روز رنگ تخم ها تیره می شود و در روز سوم لاروها به تدریج از تخم خارج می شوند. لاروها در ابتدا قدرت شنا کردن را ندارند و درون همان کوزه می مانند. در این زمان والدین به شدت مراقب آن ها هستند و در صورت خارج شدن آن ها از کوزه، مجددا" آن ها را به کوزه باز می گردانند.لاروها ۲۴ تا ۴۸ ساعت پس از خروج از تخم قادر به شنا کردن خواهند بود و به صورت گله ای به همراه والدین خود در آکواریوم شنا می کنند. در این زمان باید آن ها را با غذاهای بسیار ریز و پودر شده تغذیه نمود.

مراقبت والدین از فرزندان ادامه پیدا می کند تا زمانی که ماهی ماده مجددا" باردار شود. معمولا" بارداری مجدد ماهی ماده ۴ هفته پس از تخمریزی قبلی می باشد. به همین دلیل بهتر است که والدین را بین هفته ی دوم و سوم از آکواریوم خارج نمایید. خارج کردن والدین زودتر از این زمان توصیه نمی شود. چرا که به علت جوان بودن لاروها تلفات بالا خواهد رفت.

نوزادان پس از تقریبا" ۲ ماه رنگ پیدا می کنند و به مقاومت بدنی بالایی می رسند.

در پرورش سیچلاید جوئل تصاویر زیبایی از عشق والدین به فرزندان دیده می شود. والدین در هنگام شنای نوزادان به دقت مراقب آن ها هستند و در صورت خارج شدن از گله، آن ها را به گله باز می گردانند. در برخی مواقع والدین غذاهای درشت را خرد کرده و آن ها را برای تغذیه ی نورادان در آب رها می کنند. در هنگام شب نوزادان را در گوشه ای از آکواریوم جمع می کنند و ... .

نوزادان جوئل پس از 45 روز جوئل ماده به همراه نوزادان

Jewelfish & Babies

سیچلاید جان استونی از دسته سیچلایدهای دریاچه ی ویکتوریا در تانزانیا است. محبوبیت این ماهی به دلیل رنگ آمیزی زیبای آن و رفتار صلح آمیز او است. تکثیر این ماهی در آکواریوم کار دشواری است. تولید مثل این ماهی در محیط طبیعی نیز به ندرت انجام می پذیرد و به همین دلیل نسل این ماهی زیبا رو به انقراض است. سیچلاید جانستونی دارای بدنی نقره ای است که خط هایی سیاه به طور عمودی بر روی آن قرار گرفته اند. زیر شکم ماهی نیز قرمز و زرد رنگ است.

وجود تخته سنگ و فضاهایی برای پنهان شدن در آکواریوم سیچلاید جانستونی الزامی است. ماهی زمانی که احساس ترس کند به این حفره ها پناه برده و از استرس دور می ماند. نگهداری از این ماهی صلح جو آسان است. جانستونی به راحتی با ماهی های صلح جوی هم اندازه ی خود وقف پیدا می کند. جنس نر این ماهی تا 12 سانتی متر و جنس ماده تا 10 سانتی متر رشد می کند. نگهداری سیچلاید جانستونی با سیچلایدهای پرخاشگر آفریقایی عملی اشتباه است و منجر به مرگ ماهی جانستونی می شود. دمای 23.5 تا 27 درجه ی سانتی گراد و پی هاش 7.0 تا 8.5 برای این ماهی مناسب است.

سیچلاید جانستونی غذاهای مختلف را می پذیرد. غذاهایی چون دافنی، میگو، حشرات و غذاهای خشک مخصوص سیچلاید ها برای این ماهی مناسب است. غذا در طول روز باید به دفعات به ماهی داده شود و سعی شود که از غداهای متنوع استفاده شود.

تخمریزی در آکواریومی با حداقل حجم 125 گالن و دارای تخته سنگ های مسطح انجام می پذیرد. ماهی ماده تا 2 ماه پس از خروج لاروها از تخم از آن ها مراقبت می کند. به همین دلیل نگهداری نوزادان با والدین مشکلی ایجاد نمی کند. نوزادان باید با غذاهای کوچک و ریز مانند نوزاد میگوی آب شور تغذیه شوند.

سیچلاید جانستونی

انواع ماهی سیچلاید

سیچلاید امپراتور که با نام سیچلاید غول پیکر نیز شناخته می شود، بومی دریاچه ی تانگانیکا در قاره ی آفریقا است. علت نامگذاری این ماهی رشد قابل توجه آن نسبت به سایر سیچلاید ها است. سیچلاید امپراتور تا 36 سانتی متر رشد می نماید. بر روی بدن این ماهی خال هایی سیاه در امتداد افقی قرار گرفته اند. سیچلاید امپراتور ماهی پرخاشگری است و با توجه به اندازه ی بزرگ آن بهتر است که با سایر سیچلاید های آفریقایی نگهداری نشود.

نگهداری سیچلاید امپراتور در آکواریوم های خانگی متداول نیست. زیرا این ماهی به اکواریومی با حداقل حجم 500 گالن احتیاج دارد. وجود تخته سنگ در آکواریوم موجب پدید آمدن محیطی مشابه محیط طبیعی زندگی ماهی می شود. سیچلاید امپراتور با گیاهان آکواریومی سازگاری ندارد و به سرعت آن ها را نابود می کند. دمای 24.5 تا 26 درجه و پی هاش قلیایی در حدود 8.6 برای این ماهی مناسب است.

در زمان تولید مثل، ماهی ماده بر روی یک سطح صاف تخمگذاری نموده و ماهی نر تخم ها را بارور می کند. پس از خروج نوزادان از تخم، والدین آن ها را به درون گودالی که از قبل آماده کرده اند منتقل می نمایند. این کار برای محافظت از نوزادان صورت می گیرد. در طبیعت تعداد زیادی از نوزادان به وسیله ی سایر ماهی ها خورده می شوند. زمانی که نوزادان قدرت شنا کردن پیدا کنند همراه والدین خود درون آب به شنا می پردازند. در این زمان نیز والدین، نوزادان را در محیط میان خود قرار می دهند و از آن ها مراقبت می نمایند.

غذاهای بسته بندی مخصوص سیچلاید و همچنین ماهی های زنده ی کوچک تر از امپراتور غذای مناسبی برای این ماهی به حساب می آیند.

سیچلاید امپراتور

سیچلاید کدنگو که با نام سیچلاید بورلی نیز شناخته می شود بومی دریاچه ی مالاوی در آفریقا است. این ماهی دارای سر و دمی آبی است. سایر نقاط بدن این ماهی در برخی به رنگ قرمز و در برخی دیگر به رنگ زرد است. ماهی نر دارای رنگ براق تری نسبت به ماهی ماده است و جثه ی بزرگتری نسبت به ماهی ماده دارد.

آکواریوم این ماهی نیاز به تخته سنگ دارد تا فضاهایی برای پنهان شدن ماهی وجود داشته باشد. استفاده از گیاه طبیعی در آکواریوم این ماهی ممکن نیست. چرا که سیچلاید بورلی نیز مانند سایر سیچلاید ها به گیاهان صدمه وارد کرده و آن ها را از بین می برد. دمای 23 تا 28 درجه ی سانتی گراد و پی هاش 7.7 تا 8.6 برای این ماهی مناسب است.

سیچلاید کدنگو از جمله ماهیان دهان پرور است. جفت ماهی ابتدا بر روی سطحی صاف تخمریزی می نمایند و سپس تخم ها را به داخل دهان خود انتقال می دهند. لارو ها در درون دهان والدین از تخم خارج می شوند و در حدود 2 هفته در دهان والدین خود زندگی می کنند.

سیچلاید بورلی را می توان با غذاهایی همچون کرم خونی منجمد و غذاهای خشک مخصوص سیچلاید تغذیه نمود.

سیچلاید کدنگو با سایر سیچلایدهای دریاچه ی مالاوی همچون دلفیتی، ماکرو، اوراتاس و پلی سیگما سازگاری دارد.

سیچلاید کدنگو

سیکلید کدنگو

امتیاز مطلب : 0

تعداد امتیازدهندگان : 0

مجموع امتیاز : 0

بیماری ماهی ها

جمعه 1 دی 1391 ساعت 7:43 | بازدید : 1491 | نویسنده : [cb:post_author_name] | ( نظرات )

به احتمال فراوان استرس ناشی از تغذیه نامناسب و انگل تک یاخته ای به نام اسپیرونوکلئوس (Spironucleus) باعث ایجاد این بیماری می شود.

سیچلاید های آفریقایی به خصوص گونه هایی که رژیم گیاهی دارند در مقابل این بیماری بسیار حساس هستند.

شرح بیماری:

در اثر استرس ناشی از فقر شدید فاکتور های آب و یا شرایط مسمومیت آمونیاکی و یا استرس ناشی از عواملی مانند حمل ونقل نا مناسب وعدم استفاده از مکان های اختفا برای سیچلایدها شرایطی را به وجود خواهد آورد که تک یاخته های طبیعی موجود در روده ماهی ها از تکثیر عادی خارج شده و به صورت انبوهی افزایش می یابد . این افزایش جمعیت ضمن ایجاد انسداد در روده ها موجب آسیب های جدی به روده ها گشته وموجب ایجاد نفخ در بدن ماهی می گردد.

نشانه ها و علائم :

ـ ماهی های مبتلا اشتهای خود را از دست می دهند که این مهمترین علائم بیماری و بهترین زمان برای درمان ماهی شما می باشد.

ـ ماهی ها به سطح آب آمده ونفس نفس می زنند.

ـ مبتلایان به نفخ مالاوی کم کم سست و بی حرکت شده و در حالی که شکم آن ها برآمده، به کف مخزن می روند.

ـ اطراف مقعد این ماهی ها معمولا قرمز رنگ می شود.

ـ مدفوع ماهیان بیمار نازک و سفید رنگ می باشد.

ـ در برخی مواقع وجود زخم هایی بر روی پوست ماهی قابل مشاهده است.

ـ ماهیان بیمار بین 24 تا 72 ساعت خواهند مرد (در برخی از منابع این زمان یک هفته نیز گزارش گردیده است).

درمان:

ـ بهبود کیفیت آب واصلاح فاکتورهای ضروری محیط زندگی

ـ تغییر موقتی جیره غذایی و حذف غذاهای سرشار از پروتئین مانند کرم های خونی و پولکی پروتئینه (استفاده از میگوی شور در جیره غذایی ممنوع می باشد).

ـ تعویض 30 درصد از آب تانک و افزایش هوادهی قبل از شروع درمان

ـ مترانیدازول: 100گرم ماده موثره در 40 لیتر آب و پس از تعویض 40 درصدی آب تکرار درمان بعد از 2 روز. در پایان درمان دارویی باید 50 درصد آب تعویض و جهت از بین رفتن بقایای دارو از کربن اکتیو در فیلتر آکواریوم استفاده گردد.

ـ جهت خوراندن دارو می توانید یک دوز ازدارو را دریک لیوان یکبار مصرف با پلت های غذای آغشته نموده و آن ها راجهت تغذیه به درون آکواریوم بریزید.

ـ در صورت ابتلای یک ماهی به این بیماری بهتر است درمان در تانک بیمارستان انجام گیرد. در غیر این صورت و اگر بیماری همه گیری یافته باید در تانک مبدا درمان را آغاز نمایید.

ـ در صورت به وجود آمدن عفونت ثانویه درمان تتراسایکلین نیز توصیه می گردد.

ـ در برخی از منابع استفاده از نمک (یک قاشق چایخوری در 3 لیتر آب ) توصیه شده است.

پیشگیری :

ـ زمانبندی مناسب در تغذیه و حذف کردن جیره پروتئینی

ـ مناسب نگاه داشتن کیفیت آب آکواریوم و پرهیز از ایجاد استرس در سیچلاید ها

بیماری نفخ مالاوی

ماهی گارا روفا معروف به دکتر ماهی برای معالجه ی بیماری های پوستی در ژاپن به کار می رود. زیستگاه این ماهی سرچشمه های آب گرم کشور ترکیه است.

روش جدیدی برای از بین بردن کک ومک، درمان خشکی پوست، شفاف کردن پوست و بردن لکه ها در مجتمع بهداشتی دکتر ماهی در مالزی مورد استفاده قرار گرفته که ظرف یک سال به موفقیت بی نظیری دست یافته است که با توجه به موفقیت او مشابه این مجتمع به مجتمع های مشابه به صورت قارچی در سراسر ژاپن و کره افتتاح شدند. روش درمان این گونه است که فرد داخل استخری با آب گرم می رود که داخل آن ماهی هایی بدون دندان بین ۳ تا ۴ سانتی متر به پوست فرد حمله می کنند و شروع به مکیدن پوست او می کنند و لایه رویی پوست او را می خورند. آب استخر بعد از هر استفادهای تصفیه می ود تا میکروب ها به نفر بعدی انتقال پیدا نکند. این روش در اصل در ترکیه استفاده می شده است. یکی از موسسه های درمان بیماریهای پوستی در مالزی بیماران خود را با روشی کاملا طبیعی و با کمک نوعی ماهی زنده رودخانه ای درمان می کند. استفاده از ماهی جونده موسوم به دکتر ماهی، روشی جدید برای درمان امراض پوستی است و مردم کشورهای آسیایی مانند مالزی، سنگاپور ، ژاپن، کره جنوبی و ترکیه از این روش استقبال کرده اند. ماهی جونده یا دکتر ماهی با نام علمی "گارا روفا" با جویدن نقاطی از پوست بدن که دچار عارضه هایی مانند التهابات مزمن پوستی یا اگزما هستند به درمان بیماری کمک می کند. ماهی جونده می تواند پوست های زبر و خشن را با دندانهای خود به پوست نرم و لطیف تبدیل کند.

گارا روفا

دکتر ماهی

مبانی نگهداری آکواریوم ، ماهیان آب شیرین ، بیماری های ماهیان آکواریومی ، تصاویر ماهی های آکواریومی

فهرست بیماری های مهم ماهی های آکواریومی و نحوه ی معالجه ی آن ها:

عضو آلوده شونده	علائم بالینی	علت بیماری یا نام عامل مولد آن	نحوه ی مداوا
پوست و باله ها	بی رنگ شدن بدن و ظهور رنگ آبی متمایل به سفید	مخملک ماهی	حمام آکری فلاوین
پوست و باله ها	مشابه فوق ولی در ماهی های دریایی	اادی نیوم	حمام سولفات مس
پوست و باله ها	از بین رفتن رنگ و سخت شدن باله ها	اسیدی بودن آب	خنثی کردن پی هاش آب
پوست، باله ها و تخم ها	توده ی قارچ پنبه مانند سفید متمایل به خاکستری	قارچ	فرو بردن در پرمنگنات پتاسیم
پوست، باله ها و تخم ها	دانه های لکه مانند سفید رنگ	بیماری لکه ی سفید (ایک)	بهبود شرایط آکواریوم، حمام آکری فلاوین یا نمک کی نین، گرمای ۳۰درجه ی سانتی گراد به مدت ۲ هفته
پوست، باله ها و تخم ها	زخم شدن پوست، بی نظم شدن و سخت شدن باله ها	ایکتیوفونوس آلودگی باکتریایی	مداوای قطعی شناخته نشده
آبشش ها	باز شدن و بیرون آمدن تیغه های آبشش ها	مخملک ماهی، کرم های انگلی، کمبود اکسیژن و رشد بیش از حد باکتری های تخمیر کننده	حمام های ضدعفونی، فیلتر کردن آب
آبشش ها	مشابه فوق ولی در ماهی های دریایی	اادی نیوم	حمام سولفات مس
عضلات	ایجاد سوراخ به خصوص روی سر ماهی	ایکتیوفونوس	روش معالجه ی قطعی شناخته نشده
عضلات	لکه ها و تکه های سفید شده، دکمه های گره مانند سفید رنگ ( به ویژه در ماهی نئون )	پلیستوفورا یا بیماری نئونی	بهبود شرایط آکواریوم
چشم ها	بیرون آمدن چشم از حدقه	باکتری ها، بیماری حباب هوا یا گاز، ایکتیوفونوس	حمام آکری فلاوین، بالا بردن دمای آب
چشم ها	بی رنگ شدن عدسی ها	سرما، کرم آب، مروارید چشم	خودداری از مصرف کرم های صید شده از آب های روان
چشم ها	بی رنگ شدن عدسی ها	آلودگی قارچی	حمام پرمنگنات
بدن	ورم کردن شکم	ایکتیوفونوس	درمان قطعی شناخته نشده
بدن	بلند شدن فلس ها	آسیب دیدن کبد در اثر تغذیه ی نامناسب	تغذیه ی مناسب
بدن	استسقاء یا آب آوردن شکم	طططباکتری	از بین بردن ماهی آلوده
دستگاه عصبی و کیسه ی شنا	جمع شدن در کف و گاهی شنای پر تحرک نا منظم	سرما، ایکتیوفونوس	بالا بردن دمای آب، درمان قطعی شناخته نشده

این بیماری با نام های Swim Bladder یا Air Bladdder و یا Gas Bladder شناخته می شود.یکی از شایع ترین بیماری های ماهیان آکواریومی است و منشا آن در بیشتر منابع ویروسی و در بعضی از منابع باکتریایی ذکر شده است.این بیماری مستقیما" کیسه ی هوای ماهی را درگیر می کند.کیسه ی هوا یک اندام داخلی و کیسه ای شکل در بدن ماهی است که درون آن پر از نوعی گاز است و ماهی به وسیله آن بدون صرف انرژی اضافی تعادل خود را در عمق های مختلف آب حفظ می کند.در بعضی از گونه ها این کیسه ی هوایی به شنوایی ماهی کمک می کند.

علایم:
1.به هم خوردن تعادل شنای ماهی
2.در موارد حاد ماهی به صورت بر عکس از ناحیه شکم روی سطح آب شناور می شود.
3.متوقف شدن ماهی در کف آکواریوم و نداشتن تحرک
4.تقلا کردن شدید در حین شنا کردن در زاویه ای غیر عادی
5.وجود حباب های ریز هوا داخل مدفوع ماهی به صورتی که مدفوع ماهی بر روی سطح آب شناور شود.

ماهی مبتلا به بیماری کیسه ی هوا اشتها و علاقه زیادی به خوردن دارد.در این حالت غذای خشک بدترین انتخاب برای ماهی است.

عوامل تحریک کننده بیماری:
۱.غذادهی زیاد به ماهی
2.مصرف بیش از حد غذای خشک
3.تغییر ناگهانی رژیم غذایی ماهی
4.آب آلوده
5.نوعی ویروس یا باکتری که مستقیما به کیسه هوایی ماهی حمله میکند.

راه های پیشگیری:
1.خیساندن غذای خشک قبل از مصرف بین 2 تا 3 دقیقه
2.ندادن غذای زیاد
3.نگه داشتن آب تانک در شرایط ایده آل و تمیز

درمان:
بالا بردن دمای آب (بین 30 تا 34 درجه سانتیگراد بر اساس مقاومت ماهی) و همچنین اضافه کردن یک قاشق غذاخوری نمک بدون ید در هر 20 لیتر آب به درمان این بیماری کمک می کند.غذا ندادن به ماهی به مدت یک هفته نیز در درمان بیماری موثر است.
در آخر نیز استفاده از درمان های دارویی زیر توصیه می شود:

راه اول :
استفاده از تتراسایکلین :
250 میلی گرم به ازای هر 37.8 لیتر آب.دارو باید 7 روز متوالی تکرار شود.قبل از اضافه کردن هر دوز 25 ٪ از آب آکواریوم سیفون شود.

راه دوم :
استفاده از سولفات نئومایسین :
250 میلی گرم به ازای هر 37.8 لیتر آب.دارو باید 7 روز متوالی تکرار شود.قبل از اضافه کردن هر دوز 25 ٪ از آب آکواریوم سیفون شود.

کدر شدن و ابری شدن سطح چشم ماهی نوعی بیماری باکتریایی است که معمولا در شرایط استرس،تغذیه بد،آب کثیف یا بیماری های انگلی و ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن ماهی بروز میکند.عامل این بیماری نوعی باکتری گرم مثبت است.

علایم:
1.در مراحل اولیه، کدر شدن و ابری شدن سطح چشم ماهی
2.در مراحل حاد، به وجود آمدن بافتی سفید و کرم رنگ روی سطح چشم به صورتی که روی چشم پوشانده می شود.
پیشروی این بیماری بسیار سریع و باور نکردنی است.در بعضی از مواقع از زمان شروع اولین علائم بیماری تا مرگ ماهی تنها چند ساعت فرصت است.در مراحل حاد این بیماری،بعد از درمان ممکن است چشم ماهی بینایی خود را از دست بدهد.
در بعضی از موارد ماهی های دیگر موجود در تانک به چشم آلوده ماهی بیمار حمله کرده و چشم ماهی را تخلیه می کنند.به همین علت بهتر است ماهی بیمار در تانکی مجزا قرنطینه شود.

شیوه های درمان:
اضافه کردن یک قاشق غذاخوری نمک بدون ید در هر 20 لیتر آب به درمان این بیماری کمک میکند.در مراحل اولیه بیماری اضافه کردن نمک و سیفون منظم و سنگین روزانه(حداقل 50%)برای درمان بیماری کافی است و نیازی به استفاده از دارو نیست.در مراحل حاد چاره ی جز استفاده از آنتی بیوتیک وجود ندارد.سریع ترین و بهترین گزینه برای درمان ابری شدن سطح چشم استفاده از آنتی بیوتیک های وسیع الطیف به همراه پماد های آنتی بیوتیک دار و ضد قارچ است.آنتی بیوتیک هایی مانند اریترومایسین ، سیپروفلوکساسین ، استرپتومایسین و نئومایسین سولفات 100% در درمان این بیماری موثرند(25۰ میلی گرم به ازای هر 37.8 لیتر آب).دارو باید 7 روز متوالی تکرار شود.قبل از اضافه کردن هر دوز 25 ٪ از آب آکواریوم سیفون شود.همچنین استفاده از پماد نیستات و تترا سایکلین روی سطح چشم کمک فراوانی به درمان این بیماری میکند.

امتیاز مطلب : 0

تعداد امتیازدهندگان : 0

مجموع امتیاز : 0

دامسل

پنج شنبه 30 آذر 1391 ساعت 10:40 | بازدید : 296 | نویسنده : [cb:post_author_name] | ( نظرات )

دامسل ماهیان که با نام دوشیزه ماهیان نیز شتاخته میشوند. جزوه معمول ترین ماهیان زینتی آب شور می باشند فراوانی و اندازه کوچک و مناسب انها و شرایط نگه داری اسان انها را مبدل به یکی از بهترین گزینه ها برای نگه داری در تانک ها تازه راه اندازی شده کرده است. دامسل ماهیان معمولا جزوه اولین ماهیان معرفی شده به یک تانک اب شور هستند و در اصطلاح به عنوان میزبان عمل می کنند.

این ماهیان علاوه بر مقاوت بالا نسبت به شرایط اب دارای گونه های مختلفی هستند. این ماهیان زندگی به صورت گروهی را ترجیح می دهند و شنای انها به صورت گروهی در اکواریوم منظره زیبایی را به وجود می اورد. این ماهیان نیاز به اکواریومی با پناهگاه های زیادی برای پنهان شدن نیاز دارند. در برخی موارد ماهیان بزرگرتر می توانند نسبت به هم نوع خود یا ماهیان هم شکل یا هم اندازه خود حالت تهاجمی پیدا کنند لذا بهتر است در این موارد از ماهیان هم سایز و بزرگتر استفاده کنید.

در ادامه به معرفی چند گونه معروف که در بازار ایران بیشتر یافت می شود می پردازیم:

۱. دامسل ماهی دم زرد Chrysiptera Parasema

یک ماهی همه چیز خوار است که به سرعت به شرایط اکواریوم عادت می کنند . این ماهی را می توانید در اکواریوم های ریف بدون نگرانی نگه داری کنید. این ماهی را می توان درمحدوده دمایی ۲۶-۲۸درجه سانتی گراد نگه داری کرد.

این ماهیان در اکواریوم از انواع غذاهای زنده و منجمد و خشک شده تغذیه میکنند. اندازه این ماهی در طبیعت به ۷ سانتی متر می رسد.

۲. دامسل ماهی سه خال Dascyllus Trimaculatus

شرایط نگه داری این ماهی شباهت زیادی با ماهی فوق داشته و شامل تفاوت محسوسی برای نگه داری نمی باشد. این ماهیان در طبیعت تا ۱۴ سانتی متر رشد می کنند.

۳. دامسل ماهی زندانی Dascyllus Melanurus

این ماهی در طبیعت تا ۸ سانتی متر رشد می کند و شرایط نگهداری ان در اثرات شبیه دو ماهی فوق است.

امتیاز مطلب : 0

تعداد امتیازدهندگان : 0

مجموع امتیاز : 0

سورم طلایی.سبز.باله سرخ.سرسرخ.قرمزخالدارو......

پنج شنبه 30 آذر 1391 ساعت 10:37 | بازدید : 339 | نویسنده : [cb:post_author_name] | ( نظرات )

سورم (Severum):

نام : سورم Severum

نام علمی : Cichlasoma Severum - Heros severus

خانواده : Cichlidae سیکلیده

انواع : سورم طلایی ، سبز ، باله سرخ ، سر سرخ؛ قرمز خالدار و ... .

سورم طلایی

سورم سبز

زیستگاه اصلی : رودخانه آمازون

اندازه : تا 30 سانتی متر رشد می کند .

تانک مورد نیاز : حداقل 150 لیتر

محل زندگی در تانک ( آكواریوم ) : قسمت تحتانی ( و قسمت میانی) و گاه در تمام مناطق تانک مشاهده میشود.

تغذیه : انواع غذاهای خشک و زنده ( ماهی خوراک ، کرم خونی , انواع پلت ها, گرانول ها, دل گاو و گوسفند و ... )

رفتار اجتماعی ( سازگاری ) : نسبتا صلح جو

طول عمر : 10 سال

PH- اسیدیته آب : 6 تا 6.5 (دامنه بالا تا 7.5 )

سختی آب : 5 dGH (سبک تا متوسط )– دامنه 4 تا 15

حرارت مناسب : 23 تا 29 درجه سانتیگراد

ماهیان سازگار : سیکلید های آمریکایی نظیر: پروت – گرین ترور- افرا , اسکار , پیرانا , دیسکاس ، آنجل و....

نکته: سورم یکی از گوشتخوارانی به شمار می رود که با بیش تر ماهی های موجود در طبقه ی خود سازگاری دارد.

نکته : در مورد نگهداری سورم چند نکته اساسی وجود دارد که در صورت رعایت نکردن این عوامل موجبات مرگ آنها فراهم می شود .

نکته ها :

1- حتماً باید در آب تانک سورم نمک وجود داشته باشد . ( به ازای هر 15 لیتر یک قاشق چایخوری )

2- در طی هفته ، یکبار دمای آب را تا 30 یا 32 درجه سانتیگراد بالا ببرید تا از رشد انگل ایک ( سفیدک ) در آب جلوگیری شود .

3- بهتر است در تانک سورم از شن کمتری استفاده کنید .

سورم ها به عوامل بیماری بسیار حساس بوده و به راحتی موجبات بیماری و مرگ آنها فراهم می شود که با رعایت نکات بالا ضریب امنیت جانیشان افزایش می یابد .

در موقع خرید آنها چندین بار به طور کامل بدن آنها را چک کنید تا اثری از انگل ایک ( سفیدک ) در انها مشاهده نشود . ( سفیدک شایع ترین بیماری سورم ها می باشد . )

سورم ها با اسکار ها ، پیرانا ها ، دیسکاس ها ، آنجل ها و سایر ماهیان هم اندازه با خود سازگار هستند ولی در مورد نگهداری آنها با اسکار بهتر است اندازه سورم یک تا دو سانتی متر از اسکار بزرگتر باشد تا خطری آنها را تهدید نکند .

سورم نیز مانند تعدادی از سیکلیدهایی که خود باید به انتخاب جفت بپردازند ، در انتخاب همسر کمی سخت گیر است .

بهتر است از روش معمول که بطور طبیعی صورت میگیرد و با غریزه ماهی سازگار است استفاده شود . در این روش باید تعدادی ماهی در کنار یکدیگر قرار داده شوند و آنها با همزیستی و معاشرت با یکدیگر به انتخاب جفت مناسب برای خویش بپردازند. در این روش بهتر است 4 تا 6 ماهی را در یک تانک قرار داد و به انها اجازه داد تا خود تصمیم و انتخاب مناسب را صورت دهند . این امر سبب سازگاری بیشتر ماهیان با یکدیگر و قوام بهتری در فرایند تولید مثلی ماهی خواهد بود .

آنها وقتی یکدیگر را برگزینند علائم پذیرشی از خود بروز میدهند که میتوان تا حدود زیادی به موفقیت جفت یابی در آنها پی برد .

آنها لبهایشان را در یکدیگر قفل کرده و مدتی به این حال باقی میمانند و در صورتی که چنین علائمی را از آنها مشاهده نکرده باشیم ، انتخاب قلمرو زیستی در تانک توسط دو ماهی و نیز با هم بودن و محافظت از قلمرو را میتوان از علائم مطلوب برای جفت خوردن ماهی در نظر گرفت .

در صورتی که برایمان امکان نگهداری چندین ماهی و اجازه انتخاب طبیعی وجود نداشته باشد ، میتوانیم دو ماهی مناسب و هم اندازه را برای پیشنهاد برای جفت یابی در یک آکواریوم قرار بدهیم . بطور طبیعی جفت یابی به راحتی صورت نمیگیرد و در صورتی که نزاعی بینشان باشد ، میتوانیم با جدا کننده یا شیشه یا وسیله شفاف و یا قابل دیدی ، دو ماهی را از یکدیگر مجزا کنیم تا فرایند آشنایی به تدریج صورت گرفته و از ایجاد تنش و برخورد بین ماهیان پرهیز شود . در صورتی که کمی حوصله بخرج دهیم و بعد از چند روز اولین امکان تماس نزدیک را بین ماهیان فراهم سازیم ، امکان قبول بهتر و بیشتر زوجین را فراهم کرده ایم. اگر باز مشاجره بین ماهی ادامه داشت باید به جدا سازی مجدد ماهی از یکدیگر پرداخته و فرصت بیشتری را برای آشنایی و از آن مهمتر عادت کردن ماهیان به یکدیگر و شرایط آکواریوم فراهم سازیم .

حتی در مواردی و توسط عده ای از تولید کنندگان ، گزارش شده که نر و ماده یک جفت را با جدا کننده ها و حایل های شفاف و قابل تماس از یکدیگر جدا کرده و اجازه داده اند هر یک به طور مستقل گامتها را در آب رها سازند .

در صورتی که یک نر و چند ماده در یک تانک وجود داشته باشد ، احتمال بروز شرایط مناسب برای انتخاب و ایجاد فرایند تولید مثلی بهتر فراهم میشود و میتوان پس از انتخاب جفت به سایر عملیات چرخه تولید مثلی ماهی پرداخت .

مهمترین مساله در موفقیت چرخه تولید مثلی و تحریک ماهی به انتخاب همسر مناسب و بروز رفتارهای عاشقانه ، وجود شرایط مناسب زیستی و فیزیکو شیمیایی در آکواریوم است . بهتر است آکواریومی با حجم بالا و نیز کیفیت آب خوب و سبک و اسیدی ( در حد مناسب برای گونه ) برایشان فراهم شود .

وجود مناطق مختلفی برای اختفا و آرامش به ماهی کمک میکند تا احساس امنیت و راحتی بیشتری در آکواریوم داشته باشد و در صورتی که از طرف جفت خود مورد آزار یا آسیب قرار گیرد بتواند در آن پناه بگیرد .

هر قدر شرایط زندگی و محیط فیزیکو شیمیایی آب بهتر باشد امکان بروز موفقیت در تولید مثل و نگهداری ماهی بهتر و بیشتر میشود. این امر درانتخاب همسر یا قبول جفت پیشنهادی نیز میتواند بسیار مهم باشد .

زندگی گیاهی : بهتر است در تانک آنها بیش تر از گیاهانی که استحکام بیش تری دارند استفاده شود تا سورم ها آنها را تکه تکه نکنند . ( گیاهنی مثل کریپتون و سیوی )

سورم ها علاقه زیادی به زندگی در گروه دارند و بهتر است آنها را در گروه های 5 یا 6 تایی نگهداری کنید تا شادابی و زیبایی خود را از دست ندهند .

سعی کنید در تانک آنها از وسایل تزئینی کم حفره تری استفاده کنید تا در زمان ایجاد استرس در تانک ، به آنها خطری نرسد .

برای زیباسازی تانک آنها می توان از چوب در تانک استفاده کرد که محیط طبیعی و زیبایی را برای آنها به وجود می آورد.

نحوه تكثیر سورم ها :

شرایط تانک : علاوه بر قرار دادن چند گیاه پهن برگ در تانک ، یک یا دو سنگ صاف و بزرگ در تانک قرار داده و به ازای هر 15 لیتر یک قاشق چایخوری نمک در آب بریزید .

نحوه ی تشخیص جنسیت : خط ها و اشکال صورت نر بسیار بیش تر از ماده بوده ، ضمن اینکه چشمان ماده قرمز تر از نر می باشد .

نحوه تکثیر : بدست آوردن یک جفت سورم ، بسیار سخت تر از تکثیر آنهاست ، چرا که سورم ها خیلی سخت جفت می خورند ولی برای داشتن یک جفت سورم آماده تعدادی از آنها را به نسبت 4 به 3 ( نر به ماده ) در یک تانک قرار دهید ، تا خودشان جفت مورد نظر را تعیین کنند . اما هنگامی که با هم جفت می خورند باله ی زیرین نر کشیده می شود و لب ها را در هم قفل می کنند ؛ در بعضی موارد هم باله ها را به هم می کوبند و گوشه ای از شن ها را حفر می کنند .

اما پس از دیدن چنین علائمی جفت مورد نظر را به تانک دیگر ( با شرایط گفته شده ) منتقل کنید تا در آن تخم ریزی کنند.

پس از تخم ریزی آنها ؛ دو حالت برای شما وجود دارد :

1- به آنها کاری نداشته و بگذارید خودشان از تخم ها و سپس از بچه ها مراقبت کرده که در چنین صورتی امکان خورده شدن تخم ها توسط والدین به دلیل اضطراب و یا بیماری تخم ها وجود دارد .

2- پس از جدا کردن جفت برای تخم ریزی یک تانک یا یک سطل بزرگ را پر از آب کرده تا کلر آن از بین برود . پس از تخم ریزی کامل سورم و کسب اطمینان از بارور شدن تخم ها سنگ حاوی تخم ها را به سطل یا تانک از قبل آماده کرده منتقل کنید و به ازای هر 4 لیتر یک قطره ضد عفونی در آب بریزید .

ضمن اینکه بهتر است یک سنگ هوا با فشار متوسط در آب باشد . ( می توانید به جای جدا کردن سنگ از تانک ؛ والدین را از تانک خارج کنید تا تخم ها در همان تانک باشند . ) پس از 72 ساعت تخم ها به نوزاد تبدیل می شوند که تا چند روز نیاز به تغذیه ندارند ، اما پس از اینکه آنها توانستند به تنهایی شنا کنند ، تغذیه ی آنها توسط شما آغاز می شود که بهترین غذا برای آنها تخم میگو و کاهوی جوشانده است . ( کاهو را 5 دقیقه در آب بجوشانید و سپس مقداری از آنرا برای بچه ها بریزید . )

امتیاز مطلب : 0

تعداد امتیازدهندگان : 0

مجموع امتیاز : 0

گرین ترو

پنج شنبه 30 آذر 1391 ساعت 8:38 | بازدید : 424 | نویسنده : [cb:post_author_name] | ( نظرات )